Tr: Kapadokya’nın güzel sabahında, güneş gökyüzünde parlıyordu.
En: On a beautiful morning in Cappadocia, the sun was shining in the sky.

Tr: Ahmet ve Elif, çömlek atölyesine doğru yürüyordu.
En: Ahmet and Elif were walking towards the pottery workshop.

Tr: Ahmet ve Elif çocukluk arkadaşıydı.
En: Ahmet and Elif were childhood friends.

Tr: Her yaz gelirlerdi.
En: They came every summer.

Tr: Kapadokya’nın taş sokaklarında gezmeyi severlerdi.
En: They loved wandering through the stone streets of Cappadocia.

Tr: Atölyeye vardılar.
En: They arrived at the workshop.

Tr: Kapıda öğretmenleri Hasan Bey onları karşıladı.
En: Their teacher, Mr. Hasan, greeted them at the door.

Tr: “Hoş geldiniz çocuklar,” dedi gülümseyerek.
En: "Welcome, children," he said with a smile.

Tr: “Bugün kendi çömleklerinizi yapacaksınız.
En: "Today, you will make your own pottery."

Tr: ”Ahmet ve Elif çok heyecanlandı.
En: Ahmet and Elif were very excited.

Tr: Sehpalara oturdular.
En: They sat at the workbenches.

Tr: Hasan Bey onlara kil verdi.
En: Mr. Hasan gave them clay.

Tr: “Kil, sabır ister,” dedi.
En: "Clay requires patience," he said.

Tr: “Yavaşça şekil verin.
En: "Shape it slowly."

Tr: ”Ahmet ilk önce zorlandı.
En: Ahmet struggled at first.

Tr: Elleri kilin içinde kayboluyordu.
En: His hands were disappearing into the clay.

Tr: Elif, ona yardım etti.
En: Elif helped him.

Tr: “Sabırlı ol,” dedi.
En: "Be patient," she said.

Tr: “Sakince yap.
En: "Do it calmly."

Tr: ”Çömlekler yavaşça şekil almaya başladı.
En: The pottery slowly began to take shape.

Tr: Ahmet bir vazo yaptı.
En: Ahmet made a vase.

Tr: Elif ise bir tabak yaptı.
En: Elif made a plate.

Tr: İkisi de çok mutluydu.
En: Both were very happy.

Tr: Hasan Bey onlara baktı.
En: Mr. Hasan looked at their work.

Tr: “Güzel işler çıkardınız,” dedi.
En: "You did a great job," he said.

Tr: “Şimdi boyayabilirsiniz.
En: "Now you can paint them."

Tr: ”Boyalar masanın üstünde duruyordu.
En: The paints were on the table.

Tr: Ahmet maviyi seçti.
En: Ahmet chose blue.

Tr: Elif ise kırmızıyı.
En: Elif chose red.

Tr: Boya yaparken çok eğlendiler.
En: They had a lot of fun painting.

Tr: Ahmet, vazonun üstüne küçük çiçekler çizdi.
En: Ahmet drew small flowers on his vase.

Tr: Elif, tabağın kenarlarına desenler yaptı.
En: Elif made patterns on the edges of her plate.

Tr: Gün bitiminde çömlekleri kuruması için bıraktılar.
En: At the end of the day, they left the pottery to dry.

Tr: Hasan Bey “Yarın fırınlayacağız,” dedi.
En: Mr. Hasan said, "We will fire them tomorrow.

Tr: “Gelip alabilirsiniz.
En: You can come and get them."

Tr: ”Ertesi gün sabah erkenden geldiler.
En: The next morning, they came early.

Tr: Çömlekleri fırınlanmıştı.
En: The pottery had been fired.

Tr: Ahmet’in mavili çiçekli vazosu ve Elif’in desenli kırmızı tabağı çok güzel olmuştu.
En: Ahmet's blue vase with flowers and Elif's red patterned plate had turned out beautifully.

Tr: Çömleklerini aldıktan sonra Hasan Bey’e teşekkür ettiler.
En: They thanked Mr. Hasan after taking their pottery.

Tr: Ahmet ve Elif birbirlerine baktı.
En: Ahmet and Elif looked at each other.

Tr: “Bu yaz unutulmaz oldu,” dedi Elif.
En: "This summer has been unforgettable," said Elif.

Tr: Ahmet ise “Evet,” diye ekledi, “Seninle çömlek yapmak harikaydı.
En: Ahmet added, "Yes, making pottery with you was wonderful."

Tr: ”Çömleklerini saklayarak eve döndüler.
En: They returned home, carefully preserving their pottery.

Tr: Her ikisi de büyük bir gurur ve mutluluk hissediyordu.
En: They both felt a great sense of pride and happiness.

Tr: Kapadokya’da bir yaz günü unutulmaz oldu.
En: A summer day in Cappadocia became unforgettable.

Tr: Ahmet ve Elif, her zaman bu güzel anıyı hatırlayacaklardı.
En: Ahmet and Elif would always remember this beautiful memory.

Tr: Ve atölyeden ayrılırken, Kapadokya’nın büyülü manzarasında arkadaşlıklarının ne kadar değerli olduğunu bir kez daha anladılar.
En: And as they left the workshop, they realized once again how valuable their friendship was amidst the magical scenery of Cappadocia.