El: Βαθύς από μέσα στην αγορά των Μοναστηρακίου, το πολυτραγούδιστο πιάτο της Αθήνας γεμίζει τους δρόμους με ανθρώπινες φιγούρες και το αδιάκοπο κύμα των λεγεώνων των περαστικών.
En: Deep within the bustling market of Monastiraki, the bustling dish of Athens fills the streets with human figures and the continuous wave of passersby.

El: Μπροστά σε ένα ταπεινό σουβλατζίδικο, ο Νίκος παραγγέλνει.
En: In front of a humble souvlaki shop, Nikos places an order.

El: Θέλει ένα σουβλάκι, ένα απλό γεύμα για τον αχόρταγο λαιμό του.
En: He wants a souvlaki, a simple meal for his voracious appetite.

El: Αλλά ο Νίκος κάνει λάθος.
En: But Nikos makes a mistake.

El: "Με πολύ σκόρδο, παρακαλώ," λέει, αυξάνοντας ακούσια την αίτησή του.
En: "With lots of garlic, please," he says, inadvertently increasing his request.

El: Ο σουβλατζής του χαμογελάει και εκτελεί την παραγγελία.
En: The souvlaki maker smiles and fulfills the order.

El: Καθώς τρώει, τον πιάνει η απόρια, αλλά είναι πλέον αργά.
En: As he eats, curiosity strikes him, but it is now too late.

El: Η γλώσσα του πονά από την καυτερότητα, αλλά η επαγγελματική συνάντηση δεν θα περιμένει.
En: His tongue burns from the spiciness, but the professional meeting will not wait.

El: Καλεί την Μαρία, την αξιόπιστη σύμβουλό του.
En: He calls Maria, his reliable advisor.

El: Φυσικά, η Μαρία γελά.
En: Of course, Maria laughs.

El: Ο Νίκος είναι πάντα ένας πηγής ξεκαρδιστικών ιστοριών, τα περισσότερα προκαλούνται από την ίδια του την επιθυμία για το όμορφο και το απλό.
En: Nikos is always a source of hilarious stories, most of which are caused by his own desire for beauty and simplicity.

El: Φτάνει στη συνάντηση, η πνοή του να κυριεύει την ατμόσφαιρα.
En: Arriving at the meeting, his breath dominating the atmosphere.

El: Οι συναδέλφοι του τον πλησιάζουν, ένας ένας, οι παρατηρήσεις τους είναι τόσο διακριτικές όσο ένα ουρλιαχτό μέσα σε μια βιβλιοθήκη.
En: His colleagues approach him, one by one, their remarks as subtle as a scream in a library.

El: Στο τέλος, ο Νίκος, με την αξιοπρέπειά του γερασμένου αλλά ευτυχούς, αποδέχεται την κατάσταση.
En: In the end, Nikos, with the dignity of a seasoned yet happy man, accepts the situation.

El: Χαμογελάει και παραδέχεται το λάθος του.
En: He smiles and admits his mistake.

El: Μέσα σε αυτόν τον δυσάρεστο στιγμιότυπο, ο Νίκος βρίσκει την ευτυχία.
En: In this unpleasant moment, Nikos finds happiness.

El: Γιατί στη ζωή, ακόμα και τα λάθη είναι μια ευκαιρία να γελάσουμε μαζί τους.
En: Because in life, even mistakes are an opportunity to laugh along with them.

El: Προσπαθεί να μάθει από το λάθος του, αλλά ξέρει ότι πάντα θα υπάρχει ένα απέραντο πεδίο για νέα.
En: He tries to learn from his mistake, but he knows that there will always be boundless room for new ones.

El: Και στο τέλος, αυτό είναι αυτό που καθιστά τη ζωή ενδιαφέρουσα και αξέχαστη.
En: And in the end, that is what makes life interesting and unforgettable.