El: Η ζέστη της Αθήνας ήταν ανυπόφορη εκείνο το καλοκαίρι, καθώς η οικογένεια συγκεντρωνόταν στο μεγάλο παλιό σπίτι.
En: The heat of Athens was unbearable that summer as the family gathered in the large old house.

El: Η Στεφανία στάθηκε κοντά στην πόρτα, κοιτάζοντας τα αγαπημένα της αντικείμενα από παλαιότερες γενιές.
En: Stefania stood by the door, looking at her beloved items from previous generations.

El: Οι τοίχοι ήταν γεμάτοι εικόνες με αναμνήσεις.
En: The walls were filled with pictures of memories.

El: Ήταν μια μεγάλη ευκαιρία για να ξανασμίξει η οικογένεια, αλλά η Στεφανία ένιωθε πάντα ότι κανείς δεν την καταλάβαινε.
En: It was a great opportunity for the family to reunite, but Stefania always felt that no one understood her.

El: «Εδώ είσαι, Στεφανία!» φώναξε ο Δημήτρης πίσω της.
En: “There you are, Stefania!” called Dimitris from behind her.

El: Ήταν ο μεγάλος της αδερφός, πάντα επιτυχημένος και βέβαιος για τον εαυτό του.
En: He was her older brother, always successful and confident in himself.

El: «Έλα μέσα, μαζευόμαστε για δείπνο.»
En: “Come inside, we’re gathering for dinner.”

El: Η Στεφανία χαμογέλασε αχνά και μπήκε στο τραπεζαρία.
En: Stefania smiled faintly and walked into the dining room.

El: Τα αδέρφια της ήδη συζητούσαν για τις πρόσφατες επιτυχίες τους.
En: Her siblings were already discussing their recent achievements.

El: Ο Γιάννης, δικηγόρος, περηφανευόταν για μια μεγάλη υπόθεση που κέρδισε.
En: Giannis, a lawyer, boasted about winning a big case.

El: Η Μαρία, γιατρός, διηγούνταν μια συγκλονιστική ιατρική επιτυχία.
En: Maria, a doctor, was recounting a remarkable medical success.

El: Η Στεφανία ένιωσε μικρή ανάμεσά τους, αλλά έπρεπε να βρει το θάρρος να μιλήσει για το όνειρό της.
En: Stefania felt small amongst them, but she knew she had to find the courage to speak about her dream.

El: «Και εσύ, Στεφανία;» ρώτησε ο Δημήτρης, με μια ελαφρώς ειρωνική φωνή.
En: “And you, Stefania?” asked Dimitris, with a slightly ironic tone.

El: «Τι νέα έχεις;»
En: “What's new with you?”

El: Η καρδιά της Στεφανίας χτυπούσε δυνατά.
En: Stefania’s heart was pounding.

El: Ήξερε ότι αυτή ήταν η στιγμή της.
En: She knew this was her moment.

El: «Θέλω να ανοίξω τη δική μου γκαλερί τέχνης,» είπε με σιγανή φωνή, αλλά αρκετά δυνατά για να την ακούσουν όλοι.
En: “I want to open my own art gallery,” she said softly, but loud enough for everyone to hear.

El: Υπήρξε σιωπή για μερικά δευτερόλεπτα.
En: There was silence for a few seconds.

El: Μετά, ο Δημήτρης γέλασε.
En: Then, Dimitris laughed.

El: «Γκαλερί τέχνης;
En: “An art gallery?

El: Δεν νομίζεις ότι είναι λίγο παράλογο;
En: Don’t you think that’s a bit unrealistic?

El: Δεν χρειάζεσαι κάτι πιο σταθερό;»
En: Don’t you need something more stable?”

El: Η Στεφανία ένιωσε τον θυμό να ανεβαίνει μέσα της.
En: Stefania felt the anger rising within her.

El: «Όχι,» απάντησε, αυτή τη φορά βροντερά.
En: “No,” she replied, this time loudly.

El: «Αυτό είναι το πάθος μου!»
En: “This is my passion!”

El: Οι άλλοι σταμάτησαν τη συζήτησή τους και την κοιτούσαν.
En: The others stopped their conversation and looked at her.

El: Ο Δημήτρης σταμάτησε να γελάει και την κοίταξε σοβαρά.
En: Dimitris stopped laughing and looked at her seriously.

El: «Είσαι σίγουρη γι' αυτό;»
En: “Are you sure about this?”

El: «Ναι, είμαι,» είπε η Στεφανία δυνατά και καθαρά.
En: “Yes, I am,” Stefania said loudly and clearly.

El: «Ξέρω ότι μπορώ να το πετύχω.
En: “I know I can succeed.

El: Χρειάζομαι την υποστήριξή σας.»
En: I need your support.”

El: Η Μαρία κοίταξε τη Στεφανία και χαμογέλασε.
En: Maria looked at Stefania and smiled.

El: «Αν αυτό είναι που σε κάνει ευτυχισμένη, τότε το υποστηρίζω.»
En: “If this is what makes you happy, then I support you.”

El: Οι άλλοι άρχισαν να μιλάνε και πάλι, αλλά η συζήτηση είχε αλλάξει.
En: The others started talking again, but the conversation had changed.

El: Η Στεφανία ένιωσε ένα κύμα αυτοπεποίθησης.
En: Stefania felt a wave of confidence.

El: Ο Δημήτρης δεν φαινόταν εντελώς πεπεισμένος, αλλά τουλάχιστον τώρα την σεβόταν περισσότερο.
En: Dimitris didn’t seem entirely convinced, but at least now he respected her more.

El: Καθώς η νύχτα έπεφτε και οι συνομιλίες έγιναν πιο χαλαρές, η Στεφανία ένιωσε ότι είχε κάνει το πρώτο βήμα.
En: As the night fell and the conversations became more relaxed, Stefania felt she had taken the first step.

El: Η απόφασή της ήταν ξεκάθαρη και η υποστήριξη της Μαρίας της έδωσε την ενθάρρυνση που χρειαζόταν.
En: Her decision was clear, and Maria’s support gave her the encouragement she needed.

El: Τώρα ήξερε ότι είχε τη δύναμη να ακολουθήσει το όνειρό της, παρά τα εμπόδια.
En: Now she knew she had the strength to pursue her dream, despite the obstacles.

El: «Θα ανοίξω την γκαλερί μου,» ψιθύρισε στον εαυτό της, καθώς κοιτούσε τα αστέρια από το παράθυρο.
En: “I will open my gallery,” she whispered to herself as she looked at the stars from the window.

El: «Και θα είμαι πετυχημένη.»
En: “And I will be successful.”

El: Το παλιό σπίτι στην Αθήνα είχε γεμίσει και πάλι με ζωή και η Στεφανία είχε βρει την φωνή της και την αποφασιστικότητά της.
En: The old house in Athens was filled with life again, and Stefania had found her voice and determination.

El: Ήταν μόνο η αρχή, αλλά ήταν ένα πολύ σημαντικό ξεκίνημα.
En: It was only the beginning, but it was a very significant start.