Th: พิมเดินบนสะพานไม้เก่าในตลาดน้ำ
En: Pim walked on the old wooden bridge at the floating market.

Th: เธอยิ้มกับผู้คนรอบๆ
En: She smiled at the people around her.

Th: เรือพายสีสันสวยงาม บรรทุกผลไม้ ผักสด และงานฝีมือเสื้อผ้า
En: Beautifully colored rowing boats carried fruits, fresh vegetables, and handcrafted clothing.

Th: น้ำในคลองไหลช้าๆ กลิ่นหอมของอาหารทะเลย่างลอยมาตามลม
En: The water in the canal flowed slowly, and the aroma of grilled seafood wafted through the air.

Th: ฝนตกบ้างหยุดบ้างในช่วงฤดูฝนนี้ เธอคลุมศีรษะด้วยผ้าคลุมเพื่อกันฝน
En: It rained intermittently during this rainy season, and Pim covered her head with a cloth to keep dry.

Th: พิมอายุยี่สิบต้นๆ
En: Pim was in her early twenties.

Th: เธอชอบผจญภัยและอยากรู้อยากเห็น แต่ต้องระวังการใช้เงิน เพราะเงินของเธอจำกัด
En: She loved adventure and was curious about everything, but she had to be careful with her spending because her budget was limited.

Th: วันนี้เธอมีเป้าหมายที่แน่นอน เธอต้องการซื้อผ้าพันคอไหมสวยๆ ที่เห็นในร้านหนึ่ง แต่ต้องการราคาที่ดีสุด
En: Today, she had a specific goal: she wanted to buy a beautiful silk scarf she had seen in one store but at the best price possible.

Th: เมื่อเธอเดินไปถึงแผงขายผ้า พิมเห็นผ้าพันคอไหมที่เธอชอบที่สุด
En: When she reached the fabric stall, Pim saw the silk scarf she liked the most.

Th: มันมีลวดลายดอกไม้สีสวย
En: It had a beautiful floral pattern.

Th: เธอถามพ่อค้าว่า “ผ้าพันคอนี้ราคาเท่าไหร่คะ?”
En: She asked the merchant, “How much is this scarf?”

Th: พ่อค้าตอบเสียงห้วนๆ “หกร้อยบาท”
En: The merchant curtly replied, "Six hundred baht."

Th: พิมรู้ว่ามันแพงเกินไปสำหรับงบของเธอ
En: Pim knew it was too expensive for her budget.

Th: เธอลองต่อรอง “หกร้อยแพงไปค่ะ
En: She tried to negotiate, "Six hundred is too much.

Th: พอจะลดราคาให้ได้บ้างไหม?”
En: Can you lower the price a bit?"

Th: พ่อค้าส่ายหัว “ไม่ได้ เราขายราคานี้ตลอด”
En: The merchant shook his head, "No, we always sell at this price."

Th: พิมรู้สึกผิดหวัง แต่นึกถึงงบที่จำกัด
En: Pim felt disappointed but remembered her budget constraints.

Th: เธอต้องตัดสินใจว่าจะเดินออกไปหาของที่ราคาถูกกว่า หรือจะลองต่อรองต่อไป
En: She had to decide whether to walk away and look for something cheaper or to continue negotiating.

Th: พลันนั้นฝนกล่าวตกอีกครั้ง ๆ
En: Then the rain started pouring again.

Th: พิมถือร่มเล็กของเธอเพื่อป้องกันฝน แต่ยังไม่อยากเดินออก เนื่องจากกลัวจะพลาดโอกาส
En: Pim held her small umbrella for shelter but didn’t want to walk away, fearing she might miss out.

Th: เธอลองพูดอย่างสุภาพว่า “ขอให้หน่อยได้ไหมคะ
En: She politely said, “Can you please make it a little cheaper?

Th: ฝนตกแล้วด้วย ถ้าได้ห้าร้อยห้าสิบจะขอซื้อเลยค่ะ”
En: Since it's raining, if you can do five hundred and fifty, I'll buy it right away.”

Th: พ่อค้าลังเลชั่วขณะหนึ่ง แล้วบอกว่า “ตกลง ห้าร้อยห้าสิบก็ห้าร้อยห้าสิบ”
En: The merchant hesitated for a moment and then said, “Alright, five hundred fifty it is.”

Th: พิมยิ้มอย่างมีความสุข แต่เมื่อเธอเอื้อมมือมาหยิบกระเป๋าสตางค์ เธอก็สังเกตเห็นว่าผ้าพันคอนั้นมีรอยฉีกเล็กๆ
En: Pim smiled happily, but as she reached for her wallet, she noticed a small tear in the scarf.

Th: พิมชี้ให้พ่อค้าเห็น “ดูนี่ค่ะ มีรอยฉีก”
En: Pim pointed it out to the merchant, “Look, there’s a tear here.”

Th: พ่อค้าดูแล้วถอนหายใจ “ขอโทษครับ ไม่ได้สังเกต
En: The merchant looked and sighed, “Sorry, I didn’t notice that.

Th: แบบนั้นไม่ได้หรอก
En: With the tear, it’s no good.

Th: แต่ผ้าพันคอนี้ยังมีคุณภาพดี
En: But this scarf is still of good quality.

Th: เรามีแบบเดียวกันที่ไม่มีรอยฉีก ถ้าเธอต้องการ”
En: We have an identical one without the tear, if you want.”

Th: พิมยิ้ม “โอเคค่ะ จะเอาผ้าพันคอไม่มีรอยฉีก”
En: Pim smiled, “Okay, I’ll take the one without the tear.”

Th: พ่อค้ายื่นผ้าพันคอใหม่ให้พิม
En: The merchant handed Pim a new scarf.

Th: เธอดีใจมากที่ได้ข้อตกลงที่ดีและสิ่งของที่ไม่มีข้อบกพร่อง
En: She was delighted to have gotten a good deal and a flawless item.

Th: จากนั้นพิมเดินผ่านแผงขายของอื่นๆ ด้วยความมั่นใจมากขึ้น
En: Pim then walked past other stalls with more confidence.

Th: เธอเรียนรู้ว่าการต่อรองและตรวจสอบอย่างละเอียดสำคัญแค่ไหน
En: She had learned how important it was to negotiate and to inspect items carefully.

Th: ตอนเย็นเมื่อตลาดเริ่มสงบลง พิมเดินกลับบ้านด้วยความสุขและความมั่นใจที่เพิ่มขึ้น
En: In the evening, as the market quieted down, Pim walked home with joy and increased confidence.

Th: เธอได้เรียนรู้ทักษะใหม่และยังได้ของสวยงามในราคาที่ดี
En: She had acquired a new skill and a beautiful item at a good price.

Th: อากาศยังคงมีฝนตกโปรยปราย แต่พิมรู้สึกอบอุ่นในใจ ขณะที่ถือผ้าพันคอไหมใหม่ที่ทำให้เธอยิ้มได้
En: The air still carried a light drizzle, but Pim felt warm inside as she held her new silk scarf, which made her smile.