Th: ที่ตลาดนัดจตุจักรในกรุงเทพ
En: At Chatuchak Weekend Market in Bangkok

Th: ในวันที่ร้อนแรง แต่สนุกสนาน
En: On a hot but enjoyable day,

Th: นภสรกับประเสริฐไปเดินเล่นที่ตลาดนัดจตุจักร
En: Napasorn and Prasert went for a stroll at the Chatuchak Weekend Market.

Th: ฝูงชนแน่นหนามีผู้คนมากมาย ทั้งชาวไทยและชาวต่างชาติ
En: The crowd was dense with throngs of people, both locals and foreigners.

Th: "โอ้ ดูสิ! นักดนตรีข้างทางน่าสนใจนะ" นภสรบอกประเสริฐ
En: “Oh, look! That street musician is interesting,” Napasorn told Prasert.

Th: "ใช่แล้ว! ลองไปฟังเพลงเขาสิ" ประเสริฐตอบ
En: “Yeah! Let’s go listen to his music,” Prasert replied.

Th: นักดนตรีข้างทางกำลังเล่นกีตาร์ ร้องเพลงไพเราะเสียงเยี่ยม
En: The street musician was playing the guitar and singing beautifully.

Th: นภสรมองด้วยความสนใจ
En: Napasorn watched with interest.

Th: แต่เธอเข้าใจผิด คิดว่านักดนตรีเป็นคนขายของ
En: But she misunderstood, thinking the musician was a vendor.

Th: เธอเดินเข้าไปใกล้
En: She walked closer.

Th: "นี่ คุณ! ขายเพลงไหม?" นภสรถาม
En: “Hey, you! Do you sell songs?” Napasorn asked.

Th: นักดนตรีงง
En: The musician was puzzled.

Th: "เอ่อ ขอโทษครับ ผมเล่นดนตรี ไม่ได้ขายของ"
En: “Uh, sorry, I play music. I don’t sell anything.”

Th: นภสรไม่เข้าใจดี
En: Napasorn didn’t quite grasp it.

Th: "แต่ฉันอยากได้เพลงดีๆ คุณช่วยลดราคาได้ไหม?"
En: “But I want a good song. Can you give me a discount?”

Th: นักดนตรีหัวเราะ
En: The musician laughed.

Th: "ผมไม่ได้ขายเพลงครับ ผมเล่นดนตรีให้ฟัง"
En: “I’m not selling songs, I just play music for people to listen to.”

Th: นภสรยังไม่ท้อ
En: Napasorn didn’t give up.

Th: "เอาล่ะ ฉันให้เงินตามนี้ คุณเล่นเพลงนี้ให้ฟัง"
En: “Alright, I’ll pay you this much. Play this song for me.”

Th: นักดนตรีพยายามจะอธิบาย แต่เห็นสีหน้าของนภสร เขายิ้ม
En: The musician tried to explain, but seeing Napasorn’s expression, he smiled,

Th: "ได้ครับ ผมจะเล่นเพลงนี้ให้ฟัง"
En: “Alright, I’ll play the song for you.”

Th: นภสรหยิบเงินออกมา นักดนตรีเล่นเพลงตามคำขอ
En: Napasorn handed over some money, and the musician played the requested song.

Th: ประเสริฐอดหัวเราะไม่ได้
En: Prasert couldn’t help but laugh.

Th: หลังจากจบเพลง นักดนตรีบอก
En: After the song ended, the musician said,

Th: "คุณไม่ต้องจ่ายเงินหรอกครับ ผมดีใจที่คุณสนใจในดนตรีของผม"
En: “You don’t need to pay me. I’m glad you’re interested in my music.”

Th: นภสรประหม่าลดลง
En: Napasorn’s embarrassment eased.

Th: "โอ้ ขอบคุณมากนะ ฉันเข้าใจผิดจริงๆ"
En: “Oh, thank you so much. I really misunderstood.”

Th: ประเสริฐยิ้ม
En: Prasert smiled,

Th: "ไม่น่าเชื่อ เธอบ้านใกล้ตลาดนัดจตุจักร แต่ไม่เคยเข้าใจวงการนี้เลย"
En: “It’s hard to believe you live near the Chatuchak Weekend Market but never understood this scene.”

Th: นภสรขำ
En: Napasorn laughed,

Th: "เอาละ ทีหลังจะสังเกตดีๆ ไม่ทำให้ตัวเองเป็นที่ตลกอีก"
En: “Alright, next time, I’ll observe more carefully and not make myself a laughingstock again.”

Th: และจากนั้น ทั้งสองเก็บบทเรียนนี้ไว้ว่าสิ่งที่เห็นอาจไม่เป็นอย่างที่คิดเสมอ
En: And from then on, they both kept in mind that things aren’t always as they seem.

Th: ทั้งคู่เดินต่อในตลาด สนุกกับบรรยากาศและเสียงเพลงที่เล่นอยู่ในทั่วบริเวณ
En: The two continued their walk in the market, enjoying the atmosphere and the music playing all around.

Th: นภสรกับประเสริฐเดินออกจากตลาดนัดจตุจักร ด้วยรอยยิ้ม และความสุขจากวันที่สนุกสนาน
En: Napasorn and Prasert left Chatuchak Weekend Market with smiles and happiness from the fun-filled day.

Th: บทสรุป ทุกคนยังคงหัวเราะกับสิ่งที่เกิดขึ้น แต่ความผิดพลาดเล็กๆ นี้กลายเป็นเรื่องราวที่น่าจดจำน่ารักและตลก
En: In conclusion, everyone kept laughing about what happened, but this small mistake turned into a memorable and heartwarming story.