Misdraft at the Fireside Pub

In this episode, we'll share a pint and a laugh, exploring the mishaps and camaraderie of a winter's evening at a local Irish pub.

Ga: Lá fuar géar a bhí ann, agus sna sráideanna cúnga, bhuail an ghaoth go crua.
En: It was a cold, sharp day, and in the narrow streets, the wind blew fiercely.

Ga: Bhí Sean ag siúl go tapaidh, a chroí ag bualadh ina lár mar go raibh sé ag iarraidh teitheadh ón bhfuacht.
En: Sean was walking quickly, his heart pounding in his chest as he was trying to escape the cold.

Ga: Bhí a intinn dírithe ar áit amháin - an teach tábhairne áitiúil, áit a raibh tine mhór lasta i gcónaí agus ina raibh deochanna teasa a chuirfeadh spiorad i do chnámha.
En: His mind was focused on one place - the local pub, where a big fire was always blazing and hot drinks that would put spirit in your bones were served.

Ga: Nuair a shroich Sean doras an tí tábhairne, shéid sé anáil faoisimh, a lámha á gcur ina phócaí chun iad a théamh.
En: When Sean reached the door of the pub, he breathed a sigh of relief, his hands tucked into his pockets to keep them warm.

Ga: Las taobh istigh na doirse dúbailte, bhuail boladh láidir de malt agus caife é - boladh Guinness.
En: As he opened the double doors, a strong smell of malt and coffee hit him - the smell of Guinness.

Ga: Chaith sé a amharc ar fud an tseomra, agus chonaic sé a chairde, Siobhan agus Aisling, ina suí cois tine ag caint go bríomhar.
En: He looked around the room, and he saw his friends, Siobhan and Aisling, sitting by the fire chatting lively.

Ga: Shuigh sé isteach ina gcuideachta, agus d'éirigh leis teolaíocht an bhaile beag, cluthar seo a mhothú arís.
En: He joined them, and once again felt the warmth of the small, cozy pub, a technology of its own.

Ga: Bhí comhrá bríomhar eatarthu faoi ghnóthaí an lae agus scéalta ón mbaile, nuair a tháinig freastalaí an tí tábhairne lena gcuid deochanna.
En: There was lively conversation between them about the day's affairs and stories from the town when the pub's server came with their drinks.

Ga: Sean, a bhí anois go hiomlán tógtha leis an gcomhrá, níor thug sé faoi deara nuair a cuireadh pint Guinness chun siúil ar an mbord i bhfianaise Siobhan in ionad mar a shuígh sé féin.
En: Sean, now completely engrossed in the conversation, didn't notice when a pint of Guinness was placed in front of Siobhan instead of where he sat.

Ga: Gan smaoineamh, shíol sé láimh amach, rug ar an ngloine, agus thóg sé slog mór.
En: Without thinking, he reached out, grabbed the glass, and took a big gulp.

Ga: A béal lán leis an leacht dubh, doughallach, thug Sean faoi deara go tobann go raibh Siobhan ag stánadh air, a súile ar leathadh.
En: With his mouth full of the dark, rich draught, Sean suddenly noticed Siobhan staring at him, her eyes wide.

Ga: "Ó, mh'anam!" arsa Sean le deifir, "Ba leat an pint seo, Siobhan. Gabh mo leithscéal!"
En: "Oh, my soul!" said Sean in a hurry, "This pint was meant for you, Siobhan. I apologize!"

Ga: Bhí iontas ar Siobhan agus Aisling ar feadh soicind, ach ansin phléasc gáire eatarthu.
En: Siobhan and Aisling were surprised for a moment, but then burst into laughter.

Ga: Ní raibh aon olc ann; bhí seantaithí acu le Sean agus a chuid mistéireach.
En: There was no harm done; they were used to Sean and his mysterious ways.

Ga: "Seans maith go mb'fhearr leat m’fhadaíocht a chloisteáil seachas mo leithscéal a chloisteáil!" arsa Sean agus é ag gáire fáin.
En: "You're lucky you prefer my company to my apology!" said Sean, laughing to himself.

Ga: Ní raibh sé ach timpiste.
En: It was just an accident.

Ga: Nuair a tháinig an freastalaí ar ais, thug sé breis Guinness do Sean agus d'eirigh leis lúcháir a chur ar an gcuid eile den oíche.
En: When the server returned, he gave Sean extra Guinness and managed to bring joy to the rest of the night.

Ga: Ní dhearna Sean dearmad go deo ar an oíche sin, an oíche ar ghlac sé deoch dhearmadach a chomrádaí.
En: Sean never forgot that night, the night he accidentally took his conversation partner's drink.

Ga: Ní hamháin gur scéal é a d'ardaigh croitheadh lámha agus meangadh gáire, ach bhí sé mar chomhartha an chomrádaíochta, comhthionól agus an teasa a bhí eatarthu sa teach tábhairne beag sin, go háirithe ar lá fuar, gharbh an gheimhridh.
En: Not only was it a story that raised shaking hands and laughter, but it was a sign of the camaraderie, the gathering, and the warmth that existed between them in that small pub, especially on a cold, rough winter day.