From Hospital Halls to Heartfelt Reunions: Siobhán’s Journey

In this episode, we'll journey with Siobhán as she navigates the heart-tugging choice between a demanding career and the warmth of a long-awaited family reunion.

Ga: Bhí an samhradh ar tí an lá a chasadh go barróg cois farraige i Castlebar.
En: Summer was about to turn into a seaside embrace in Castlebar.

Ga: Bhí tintreach ag rith trasna spéire, is grian ghrianmhar ag lonnú ar an bpáirc ospidéil.
En: Lightning streaked across the sky, while the sun shone brightly over the hospital grounds.

Ga: Chaith Siobhán a cóta bán ar aghaidh, a croí oscailte do na hothair.
En: Siobhán threw on her white coat, her heart open to the patients.

Ga: Bhí sí compordach lena dualgais ach bhí brón níos doimhne inti.
En: She was comfortable with her duties, yet a deeper sadness lingered within her.

Ga: Siobhán, altra díograiseach í, chaith sí go leor uaireanta ag oibriú sa bhosca bán mór faoina spéirsheach.
En: Siobhán, a dedicated nurse, spent many hours working in the large white box beneath her heavenly sky.

Ga: Ní raibh sí ag impí ar a mutter léi féin, ach bhí sí ag tnúth le haon deis bualadh lena clann.
En: She wasn't pleading with herself, but she longed for any chance to meet her family.

Ga: Bhí clann i bhfad uirthi agus bhí áthas uirthi nuair a d'fhoghlaim sí go raibh a deartháir Declan ag eagrú athaontú clainne.
En: She missed them dearly and was delighted to learn that her brother Declan was organizing a family reunion.

Ga: Declan, ógánach fiontrach, glic ach caoin, níor mhothaigh sé faic ach grá dá dheirfiúr.
En: Declan, entrepreneurial and clever yet kind, felt nothing but love for his sister.

Ga: Shíl sé nach bhféadfadh aon rud brú amach idir iad riamh.
En: He believed nothing could come between them.

Ga: Ach bhí an réaltacht ag tógáil idir Siobhán agus a rogha idir obair agus teaghlach.
En: But reality was imposing between Siobhán and her choice between work and family.

Ga: Lá amháin, ag briseadh na maidine, chuir Siobhán tús leis an obair mar is gnáth.
En: One day, at the break of dawn, Siobhán began her work as usual.

Ga: Bhuail an guthán; níorbh aon gnáthghlao é.
En: The phone rang; it was no ordinary call.

Ga: “Siobhán, tá muid ag súil le do theacht,” a dúirt Declan, a ghuth ag crith le mothúcháin.
En: “Siobhán, we’re looking forward to your arrival,” Declan said, his voice trembling with emotion.

Ga: “Tá sé tábhachtach…”
En: “It’s important…”

Ga: Os a comhair bhí othair ag fanacht, brú ag méadú.
En: Before her, patients were waiting, and pressure was mounting.

Ga: Ag an am céanna, bhí dúil níos doimhne inti le ceilt an phian a chur ar leataobh chun a clann a fheiceáil.
En: At the same time, she had a deep desire to set aside the hidden pain to see her family.

Ga: Bhí sí gafa idir dhá thine.
En: She was caught between a rock and a hard place.

Ga: Rinne sí cás lena maoirseoir. D’imigh sí i gcogar leis, ag míniú an scéal.
En: She made her case to her supervisor, walking over quietly to explain the situation.

Ga: Bhraith sí a lámh ag croitheadh, bród ach amhras ina cló.
En: She felt her hand shake, pride mixed with doubt in her voice.

Ga: D’fhiafraigh an maoirseoir, "An fhanfaidh tú anseo, nó glacfaidh tú an lá saor?"
En: The supervisor asked, "Will you stay here, or will you take the day off?"

Ga: Thuig sí ansin é, b’fhéidir go raibh sé in am díriú ar a príomhchineál féin.
En: Then she realized it might be time to focus on what truly mattered to her.

Ga: An oíche sin bhí an fhaide is giorra í rud ar bith ach te agus croíúil.
En: That night was anything but cold and unwelcoming.

Ga: Bhailigh Siobhán a misneach, d’eagraigh sí cé leis a rachadh a hoibleagáidí.
En: Siobhán gathered her courage and sorted out who would cover her obligations.

Ga: Uair a choimrig, agus d’éirigh sí saor go hiomlán.
En: Once everything was arranged, she became completely free.

Ga: Ní raibh uirthi fanacht ró-fhada.
En: She didn’t have to wait long.

Ga: Chuir sí a carr i dtreo an bhaile, an dálaí faoi scáil an oíche bliana.
En: She drove her car towards home, with the evening’s conditions under the shadow of the year's night.

Ga: Tá sí ag teacht aníos go dtí an teach mór faoi scáth na réaltaí.
En: She was approaching the large house under the starry sky.

Ga: Nuair a tháinig sí go deireanach, bhí an teaghlach gealgháireach chun fáilte a chur roimpi.
En: When she finally arrived, the family was beaming to welcome her.

Ga: Rug Declan léi, a shúile ag lasadh le hatmaisféar teaghlaigh.
En: Declan hugged her, his eyes shining with the warmth of family.

Ga: Bhí aiféala i ndrúcht, ach aoibhneas ina n-aite.
En: Regret in the air, but joy in its place.

Ga: Bhog an t-ualach ón taobh istigh d’intinn Siobhán.
En: The burden lifted from Siobhán's mind.

Ga: Feictear di anois, ba é seo an rud ba tábhachtaí.
En: She realized now, this was what mattered most.

Ga: Agus, sin mar a d’fhoghlaim Siobhán rud éigin nua faoi chothromaíocht, theastaigh go gcuirfeadh sí níos mó tairbhe i gcaidrimh a saoil.
En: And so, Siobhán learned something new about balance; she wanted to invest more in the relationships of her life.

Ga: Bhí gá fós ag an ospidéal léi, ach níos tábhachtaí fós, a clann.
En: The hospital still needed her, but more importantly, so did her family.

Ga: Ag deireadh an tsamhraidh sin, chanadh na héin agus líonadh an tearmann le grámhar gan teorainn.
En: By the end of that summer, the birds sang, and the sanctuary was filled with boundless love.

Ga: Bhraith sí go hiomlán sa bhaile.
En: She felt completely at home.

Ga: Ag seasamh faoina ghrian bláthanna buíoch stocáilte is cuimhneacháin, thuig Siobhán go raibh sí istigh sa chroíthe nua.
En: Standing under the thankful sun blooming with stocked memories, Siobhán understood she was in newfound hearts.