Th: วันนี้, ฟ้าสดใสเป็นพิเศษ ป้าเปา, สุพรรณี และสมชายตัดสินใจไปเดินเล่นที่ตลาดนัดจตุจักรกัน
En: Today, under the clear sky, Pao, Supannee, and Somchai decided to take a stroll in the Chatuchak Market together.

Th: บรรยากาศในตลาดคึกคักมาก มีคนเดินกันเยอะแยะไปหมด
En: The atmosphere in the market was bustling, with people wandering around everywhere.

Th: ป้าเปาเป็นคนชอบเดินดูของ ถึงแม้ว่าจะมีแผนที่ตลาดก็ตาม ป้าเปาก็ยังหลงทางได้ง่ายมาก
En: Pao enjoys browsing, and even with a map of the market, she still easily gets lost.

Th: เธอเดินตามความสนใจของตัวเองจนเสียสายตาจากเพื่อนๆ
En: She walks according to her own interests, losing sight of her friends.

Th: ป้าเปาเป็นคนขี้เลือด และเสียใจทุกครั้งที่เห็นของใหม่ๆ อยากซื้อเยอะๆ จนกระเป๋าตังค์บางลงไปทุกที
En: She is quite impulsive and feels sad every time she sees something new that she wants to buy, causing her to constantly empty her wallet.

Th: ป้าเปาดูนี่ดูโน่นเลือกของที่ต้องการจนลืมโลกไปเลย
En: Distracted by her choices, Pao forgets about the world around her.

Th: ในขณะที่สุพรรณีกับสมชายก็เดินกันต่อไป
En: Meanwhile, Supannee and Somchai continue walking.

Th: จนสักพักป้าเปาก็รู้ตัวว่าหลงทางแล้ว
En: After a while, Pao realizes that she's lost and begins to panic.

Th: ใจเธอเริ่มตกไปทุกที เธอจึงจับโทรศัพท์เพื่อโทรหาเพื่อน แต่ก็พบว่าแบตใกล้หมดแล้ว
En: She tries to call her friends, only to find that her phone battery is almost dead.

Th: นี่หรือคือปัญหาใหญ่ ป้าเปาเริ่มเดินวนหาทางออกอย่างร้อนรน
En: This becomes a big problem, and Pao starts walking frantically to find a way out.

Th: ไม่กี่นาทีที่ผ่านไปป้าเปาเห็นกระเป๋าที่เหมือนของตัวเองวางอยู่ที่หน้าร้านขายผ้าพันคอสวยๆ
En: After a few minutes, Pao sees a bag that looks just like hers in front of a beautiful scarf store.

Th: ป้าเปารีบเดินไปหยิบมันโดยไม่สังเกตว่ามันคือกระเป๋าของสุพรรณีที่วางทิ้งไว้เพื่อขอลองผ้าพันคอ
En: She quickly grabs it without realizing that it belongs to Supannee, who had set it down to try on a scarf.

Th: ด้วยความตื่นเต้นและรีบร้อน ป้าเปาเดินทางต่อไปโดยไม่รู้ว่าเธอพลาดเอาของคนอื่นไปแล้ว
En: Excited and in a rush, Pao continues on without realizing that she accidentally took someone else's belongings.

Th: เมื่อสุพรรณีกลับมาที่ร้านเธอถึงกับตกใจ เมื่อเห็นว่ากระเป๋าของตัวเองหายไป แต่สุพรรณีเป็นคนใจเย็น ไม่ได้ตกใจมากนัก
En: When Supannee returns to the store, she is shocked to find that her bag is missing, but being calm, she doesn't panic much.

Th: เธอเดินไปหาสมชายเพื่อบอกว่ากระเป๋าโดนขโมย
En: She walks to find Somchai to tell him about the stolen bag.

Th: ทั้งคู่จึงออกตามหาป้าเปาทั่วตลาดจนพบเธอที่หน้าร้านขายเครื่องประดับ
En: They both then start searching for Pao throughout the market and finally find her in front of a jewelry store.

Th: เมื่อเห็นเพื่อนทั้งสองป้าเปาดีใจมาก
En: When both of her friends see Pao, they are relieved and happy.

Th: เธอบอกเล่าเรื่องราวของการหลงทาง จนสุพรรณีสังเกตเห็นกระเป๋าของเธออยู่กับป้าเปา
En: She tells them the story of getting lost, and Supannee notices her bag with Pao.

Th: พวกเขาทั้งหมดหัวเราะกันใหญ่ เพราะรู้ว่าทั้งหมดเป็นความเข้าใจผิด
En: They all laugh heartily, knowing that it was all a misunderstanding.

Th: ป้าเปาตกใจและรู้สึกผิดมาก แต่สุพรรณีไม่ได้โกรธเลย
En: Pao is worried and feels guilty, but Supannee isn't angry at all.

Th: สุดท้ายทุกคนก็หัวเราะกับเรื่องวุ่นวายที่เกิดขึ้น
En: Finally, everyone laughs about the chaotic situation that occurred.

Th: ป้าเปา, สุพรรณี, และสมชายตกลงกันว่าครั้งหน้าจะโทรหากันทันทีถ้าเกิดหลงที่ตลาด เพื่อไม่ให้เกิดปัญหาแบบนี้อีก
En: Pao, Supannee, and Somchai agree to call each other immediately if they ever get lost in the market again, to avoid such problems.

Th: ท้ายที่สุดพวกเขาเดินกลับบ้านไปด้วยกันพร้อมกับของที่ซื้อกันมาอย่างมากมาย และความทรงจำดีๆ ที่ตลาดจตุจักรในวันนั้น
En: In the end, they walk back home together with plenty of purchases and great memories from that day at Chatuchak Market.